Ik ben niet zo te vinden voor zaken zoals toneel, theater en aanverwanten. Samen met Seppe (Nederlands 4) ging ik naar een voorstelling van Arno (Nederlands 4). Een nieuwe ervaring rijker, zo blijkt. Het was verrassend, vernieuwend en vooral persoonlijk.
Wij maakten tijdens de voorstelling geen foto's, maar ik verwijs graag naar de Facebook post van Tilia waarin zij foto's delen van de repetitie.
Naar een voorstelling gaan kijken van iemand die je kent is een andere beleving dan het onbekende. In eerste instantie misschien wat ongemakkelijk omdat je iemand in een andere context ziet, maar uiteindelijk went het wel. Daarnaast was dit de eerste keer dat ik een voorstelling zag van een amateurgezelschap en niet van een grote productie. Het grootste verschil, naar mijn mening, is de houding van de acteurs op het toneel. Je merkt dat ze op het podium staan omdat ze het graag doen en niet zo zeer met financiële belangen. Er is een bepaald genot af te lezen op de gezichten.
De avond was een aaneenschakeling van sketches, stukjes muziek en dans. Er was geen rode draad in de hele avond en misschien is dat net de reden waarom ik het uiteindelijk toch amusant vond. De acts waren niet langdradig en zorgden voor voldoende afwisseling. Er was voor iedereen wat te smaken. Er was een rijke waaier aan acteurs waardoor je ook niet steeds dezelfde gezichten zag. Sommige acteurs sprongen er naar mijn gevoel ook sterk uit. Mijn twee favoriete acteurs van de avond waren Julien Schrijvers en Rudi Van Nevel. Hun enthousiasme en spontaniteit spraken mij sterk aan. Ze vulden verschillende rollen in en wisten elke rol een eigen identiteit te geven. Uiteraard is iedereen benieuwd naar de bekendste acteur van de avond, namelijk Arno. Seppe en ik vonden dat de Arno die wij in de klas te zien krijgen; diezelfde Arno op het podium is. Hij legt een bepaalde eigenheid in zijn acteren. Ook bij Arno viel sterk op dat hij dit graag doet. Over het algemeen sprak men dialect. Soms was dit moeizamer te verstaan. Afgaande op het publiek, vele toeschouwers waren een stuk ouder dan Seppe en mij, was dit zeker een goede zet. Soms betrokken de acteurs ook het publiek. Het was een kleine zaal waardoor dit mogelijk was. Het gaf een zeer persoonlijke draai aan het gegeven.
Het is geen groot gezelschap waardoor je geen grootse taferelen kan verwachten. Uiteindelijk overtrof het toch al mijn verwachtingen. Hier en daar waren er wat problemen met het geluid, maar over het algemeen gebeurde alles zeer professioneel. De zaal was gezellig aangekleed. Per ‘bubbel’, om de coronatermen even te behouden, kreeg je een tafel: een kaarsje, een tafelkleedje en een drankenlijst. Het was niet zomaar op een stoel zitten. Nee, het voelde zeer huiselijk aan. Dit alles benadrukte dan ook het idee van een bonte-avond. Er was geen vaststaand decor. De acteurs bouwden zelf elke scene op terwijl de gordijnen gesloten werden en het publiek ‘afgeleid’ werd met een presentator. Vaak werden er kleine rekwisieten gebruikt die eenvoudig te verplaatsen zijn. Op de affiche zie je er ook enkele afgebeeld: een strijkplank, een urne, een zaag, een paraplu, een stoel,… Objecten werden zinvol benut. Je merkte ook dat niet alles in het midden van het podium plaatsvond. Er werd heel duidelijk gezocht naar interessante composities. Soms vond er aan de ene kant van het toneel een gebeurtenis plaats, terwijl de andere kant eerder de figuranten bezat.
Wat mij sterk opviel was de wisselwerking tussen showing en telling. Er waren acts zonder spraak waarin alles getoond werd (showing), terwijl er andere acts waren die eerder verhalend waren (telling). Zo was er een act waarin iemand een tafeltje gezellig probeerde aan te kleden, een lantaarnpaal (die in een vorige act was gaan doorhangen) weer nieuw leven inblies en vooral veel sprak met lichaamstaal. Dit in sterk contrast met een solo act van Arno waarin hij een modern sprookje vertelde. Hij combineerde maar liefst vier rollen met een muziekstukje.
Helaas ben ik nog steeds geen grote fan van toneel, theater en zijn aanverwanten; maar ik had zeker een fijne avond. Ik vond de sketches persoonlijk fijner om naar te kijken dan de stukjes dans en zang. Ze spraken mij meer aan en waren gevuld met humor. Alles was sterk in balans en vooral het kleinschalige sprak mij aan.
Voorstelling: pret cabaret
Toneelgezelschap: Tilia vzw
Opzet: een bonte-avond met sketches, stukjes muziek en dans.
Korte inhoud: een ‘bonte-avond’ is als een waterijsje op een warme zomerdag. Een verfrissend , pretentieloos consumptie-ijsje, opgebouwd uit verschillende smaken. Zelfs niet ongezond. De kleurrijke verpakking is aantrekkelijk, de inhoud is minder belangrijk. Tilia is terug! We hebben er het stof afgeblazen en staan terug voor u klaar: onbekommerd lachen, ouderwets amusement. Een aaneenschakeling van aanstekelijke sketches en prachtige liedjes.
Bijlage: Hieronder vindt u het voorstellingsboekje van het pret cabaret. Alle acts staan opgesomd, samen met de acteurs die de acts spelen.
*Wij ontvingen geen tickets of betalingsbewijs. Tijdens de voorstelling hebben wij eveneens geen foto's gemaakt. Wel verkregen wij dit voorstellingsboekje ter plaatsen.
Mijn beste
Ik voelde me zeer vereerd dat je bent komen kijken naar mijn voorstelling. Je hebt het stuk goed geanalyseerd. We werkten inderdaad met verschillende composities, de belangrijkste rekwisieten kon je terugvinden op de affiche en we speelden verschillende sketches, ook verschil in showing en telling om voor iedereen iets interessant te kunnen brengen. Het doel van de avond was dan ook gewoon om iedereen te vermaken en natuurlijk om onszelf te vermaken.
Ook al ben je geen fan van toneel, toch wil ik proberen je meer te laten genieten van toneel, want je mist echt iets als je niet de volledige dieptes van deze kunst uitdiept.
Als ik nog eens moet spelen, zal ik je terug uitnodigen.
Hartelijke…
Hey Anoeska!
Wat fijn dat jullie ook naar Arno zijn voorstelling zijn gaan kijken. Ik ben uiteindelijk ook nog langsgeweest en ben blij dat ik toch eens mijn belofte heb waargemaakt. Ik volg je volledig in je mening dat Arno volledig opleefde tijdens de voorstelling. Ik vond het zelf echt fijn om die kant van hem eens te zien.
Groetjes,
Jasna