Begin oktober ging ik samen met Seppe naar het Gallo-Romeins weekend te Wervik. Een evenement waar Seppe al eerder was geweest en wilde verhalen over wist te vertellen. Helaas was het weekend niet zoals verwacht en stonden we zaterdagavond alweer thuis.
Met de vak keuze Nederlands-geschiedenis is het Gallo-Romeins weekend een goede keuze voor een weekendje weg. We zouden naar Wervik trekken, dicht bij de Franse grens, om nadien te overnachten in Frankrijk. Op zondag zouden we dan een tweede dag op het evenement doorbrengen. Een strak plan met vele gaten in, maar nog steeds een plan. Wat is het Gallo-Romeinse weekend precies? Het is een soort LARP-event (Live Action Roleplaying) waar verschillende organisaties, die eveneens gescreend werden op hun historische correctheid, het leven uit de oudheid nabootsen. Van Romeinen tot Galliërs, Germanen en meer. De ene organisatie was Belgisch, de andere Frans. Er was een brede variatie aan nationaliteiten. Als bezoeker neem je niet deel aan de LARP, maar aanschouw je het spektakel.
Bij aankomst bleken er nog niet zoveel bezoekers te zijn. We besloten om alvast het terrein te verkennen en kwamen tot de conclusie dat het zeer klein was, als in: extreem klein. Daarnaast stonden de verschillende organisaties ook relatief ver uit elkaar gepositioneerd. Wanneer wij de lege ruimtes op de looproute wegdachten, bleek het terrein tweemaal zo klein te zijn. In eerste instantie bedierf dat de pret niet. We hadden een schemaatje met showtijden en zagen het toen nog hoopvol in. Tot we dat schema van dichterbij bekeken en realiseerden dat er eigenlijk niet zoveel te gebeuren stond. We keken naar een voorstelling over vechtkunsten van Keltische stammen en probeerden een wapenvoorstelling te volgen. Deze waren beide in de namiddag en aangezien er maar weinig te beleven viel, trokken de voorstellingen veel bezoekers. Helaas maakte dit dat we niet zo heel veel zagen. Bij de wapenvoorstelling heb ik een paar pijlen zien vliegen en hoofdzakelijk genoten van ruggen. Er viel niets te zien. Het viel ons ook op dat de acteurs er zelf geen zin in hadden. Van het ene lange gezicht naar het andere, er was weinig vreugde te bespeuren op het evenement. We vonden dit ontzettend jammer. Al helemaal toen ouders een tabblad bovenhaalden voor hun kinderen (die figureerde namelijk mee) bezig te houden. Zelf grepen ze ook maar wat te vaak naar hun telefoon. Dat doorbrak het magische van het hele verhaal. Nu, wat was er wel positief? De acteurs probeerden hun taal aan te passen. Er waren niet zoveel organisaties met romeinen, maar zij die er waren; probeerden Latijns te spreken. Vooral de Keltische en Gallische organisaties deden hun uiterste best. Het was heel fijn om de uitgestorven Gallische taal eens in een echte conversatie aan te horen.
Goed, dan maar een nieuwe poging bij de marktkraampjes. Terwijl Seppe zich helemaal liet gaan en het aan elk kraampje wringen was om iets te zien, probeerde ik alvast te zoeken naar oplossingen. Hier konden we niet eens één dag rondlopen, laat staan twee dagen. We vertrokken wat vroeger op het evenement om alvast naar het hotel te gaan. Er werd besloten om nog wat te gaan eten, tijdig in ons bed te kruipen en uiteindelijk de volgende dag naar Ieper te trekken. Tot we bij het hotel aankwamen en ons realiseerden dat er helemaal geen parking aanwezig was in de buurt en dat het hotel in de meest lugubere stad van Frankrijk lag. De mooie foto’s van op de website bleken een illusie. Terug de auto in en dan maar gelijk naar Ieper door. Daar hebben we wat monumenten ‘Menenpoort’ bezocht en iets gedronken. Voor het museum waren we helaas te laat. Nadien zijn we nog even bij de BurgerKing gestopt om ’s avonds weer in ons eigen bed te slapen.
Wat een weekend vol ontdekking moest worden, werd de ene teleurstelling na de andere. We hoopten meer te weten te komen over de volkeren die ooit in ons Belgenlandje leefden, maar werden er niet veel wijzer van. Al was het aanhoren van de Gallische taal zeker een meerwaarde. De lessen omtrent literatuurgeschiedenis en Indo-Europese talen van Roel, kregen op die manier een nieuwe dynamische invulling.
Seppe heeft de tickets digitaal besteld. Bij het evenement zelf verkregen wij een bandje om rond onze pols te doen. Doordat de sfeer op het evenement niet al te best was, heb ik weinig beeldmateriaal gemaakt. Ik had de indruk dat vele acteurs dit liever niet wilden. De foto's die gebruikt werden in dit blogbericht, zijn afkomstig van de Facebookpagina van het Gallo-Romeins weekend. Deze foto's geven een beeld van hoe het terrein eruitzag en wat je er kon beleven. Wel nam ik een foto van een winkelende Seppe. Die is naar huis gegaan met een tas vol aan goodies!
Hallo Anoeska
Ik begon met grote interesse aan jouw blogbericht, want een Gallo-Romeinse weekend klinkt als de hemel op aarde. Zoals je weet zijn mijn onderwijsvakken Nederlands en Engels, maar ik heb lang getwijfeld om geschiedenis op te nemen in plaats van Engels (vanwege mijn interesse in geschiedenis, en misschien een beetje door een fijne leerkracht geschiedenis in het middelbaar ;-)).
Ik vind het heel jammer om te lezen dat de hele ervaring voor jou tegenviel, want het klinkt alsof het weekend heel wat potentieel had. Misschien kan je over een aantal jaar een nieuwe poging wagen?
Mocht het je interesseren, in Turnhout wordt ook jaarlijks een LARP-event gehouden. Misschien kunnen we er volgend jaar samen eens een kijkje nemen?